شقاق مقعدی معمولاً در اثر آسیب به پوشش مقعد یا کانال مقعدی، آخرین قسمت روده بزرگ، ایجاد می‌شود. بیشتر موارد در افرادی رخ می دهد که یبوست دارند، زمانی که یک مدفوع به خصوص سفت یا بزرگ، پوشش مجرای مقعد را پاره می کند. سایر علل احتمالی شقاق مقعدی عبارتند از: اسهال مداوم که باعث آسیب به مجرای مقعدی شده و در نتیجه درد را به وجود می آورد.
بارداری، زایمان و سزارین
هنگامی که باردار هستید، رحم شما بزرگ می شود و این امر به مقعد شما فشار می آورد. که می تواند منجر به ناراحتی یا درد شود. این فشار اضافی همچنین می تواند باعث ایجاد هموروئید شود که می تواند مقعد شما را بیشتر تحت فشار قرار دهد.
درد مقعدی در دوران بارداری بیشتر در سه ماهه سوم بارداری رخ می دهد، زمانی که کودک شما بزرگتر است و ممکن است فشار بیشتری بر اعصاب مقعد شما وارد کند. انقباضات حین زایمان همچنین می تواند باعث درد در مقعد شود.
tehrankiosk.com
شقاق و زخم مقعد
کانال مقعد یک لوله کوتاه است که توسط ماهیچه در انتهای رکتوم احاطه شده است. رکتوم بخش پایینی روده بزرگ شما (روده بزرگ) است. شقاق مقعدی (همچنین به آن فیشر آنوس نیز گفته می شود) یک شکاف یا پارگی کوچک در پوشش مجرای مقعد است. شقاق شایع است، اما اغلب با سایر بیماری های مقعدی مانند هموروئید اشتباه گرفته می شود. هدف تمام درمان های غیرجراحی این است که مدفوع نرم، فرم گرفته و حجیم شود. درمان‌ها شامل رژیم غذایی با فیبر بالا و مکمل‌های فیبر بدون نسخه (۲۵-۳۵ گرم فیبر در روز) است. نرم کننده های مدفوع بدون نسخه؛ حمام وان گرم (حمام سیتز) به مدت ۱۰ تا ۲۰ دقیقه، چند بار در روز هستند. چندین نوع دارو اگرچه اکثر شقاق مقعدی نیازی به جراحی ندارند، درمان شقاق مزمن دشوارتر است و جراحی ممکن است بهترین گزینه باشد. هدف از جراحی کمک به شل شدن عضله اسفنکتر مقعد است که باعث کاهش درد و اسپاسم می شود و به شقاق اجازه می دهد تا بهبود یابد.
- ۰ ۰
- ۰ نظر
