راه های خلاص شدن از شقاق و درمان

اگر بیماری شقاق یا فیشر مقعدی با روش های خانگی و سنتی بهبود پیدا نکند، نیاز به استفاده از روش های جراحی شقاق است. پزشک با در نظر گرفتن شرایط و شدت بیماری یکی از روش های جراحی شقاق را پیشنهاد می‌دهد. در ادامه به بررسی انواع این روش ها می پردازیم:

مداخله جراحی ممکن است برای شقاق مقعدی شدید یا مزمن که به درمان های محافظه کارانه پاسخ نمی دهد، ضروری باشد. روش های جراحی متعددی برای درمان شقاق مقعدی استفاده می شود، از جمله:

1. اسفنکتروتومی داخلی جانبی: 

این رایج ترین روش جراحی برای درمان شقاق مقعدی است. در طول اسفنکتروتومی داخلی جانبی، جراح یک برش کوچک در عضله اسفنکتر داخلی مقعد ایجاد می کند تا اسپاسم را کاهش دهد و جریان خون را در ناحیه آسیب دیده بهبود بخشد. با بریدن عضله، فشار روی شقاق مقعدی کاهش می یابد و به آن اجازه می دهد تا بهبود یابد.

2. فیشرکتومی:

در فیشرکتومی، جراح بافت اسکار یا کل شقاق را برمی دارد. این روش معمولاً برای شقاق مزمن یا عود کننده مقعدی که به درمان های دیگر پاسخ نداده اند، اختصاص دارد.

3. پماد نیتروگلیسیرین موضعی:

پماد نیتروگلیسیرین یک داروی موضعی است که می تواند در ناحیه مقعد استفاده شود تا به شل شدن عضله اسفنکتر داخلی مقعد و بهبود جریان خون کمک کند. در برخی موارد، پماد نیتروگلیسیرین ممکن است به عنوان یک گزینه درمانی غیر جراحی برای شقاق مقعدی استفاده شود.

4. تزریق سم بوتولینوم: 

تزریق سم بوتولینوم را می توان برای فلج موقت عضله اسفنکتر داخلی مقعد، کاهش اسپاسم و امکان التیام شقاق استفاده کرد. این درمان معمولاً برای مواردی که سایر درمان ها شکست خورده اند یا مناسب نیستند، اختصاص دارد.

5. جراحی فلپ پیشرفته:

در این روش از یک فلپ بافتی از دیواره رکتوم برای پوشاندن شقاق مقعدی استفاده می شود که باعث بهبودی و کاهش خطر عود می شود.

قبل از تصمیم گیری در مورد مناسب ترین درمان برای شقاق مقعدی، مهم است که در مورد خطرات، مزایا و عوارض احتمالی هر روش جراحی با ارائه دهنده مراقبت های بهداشتی خود صحبت کنید. مراقبت و پیگیری بعد از عمل برای اطمینان از بهبودی مناسب و جلوگیری از عوارض ضروری است.

۲۴ آنلاین